توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در کشور: موانع و راهبردها

انرژی پایدار به مفهوم استفاده از منابع به شیوه‌ای است که انرژی لازم برای جمعیت فعلی فراهم شود و شرایط نسل‌های آتی نیز مورد توجه قرار گیرد. انرژی‌های تجدیدپذیر شامل انرژی خورشید، باد، آب، امواج و جزر و مد، بیوماس و زمین‌گرمایی می‌توانند نقش مؤثری در این خصوص ایفا نمایند. استفاده از انرژی تجدیدپذیر، منافع کوتاه، میان و بلندمدت قابل ملاحظه‌ای را به‌همراه دارد: امنیت عرضه انرژی، توسعه پایدار صنایع محلی، ایجاد اشتغال و پایداری زیست‌محیطی. انرژی‌های تجدیدپذیر با قابلیت ایجاد فرصت‌های شغلی و درآمدزایی، باعث توانمندسازی و تقویت خوداتکایی جوامع محلی شده و به تحقق اهداف فقرزدایی کمک می‌کند. لازمه استفاده از فناوری‌های انرژی تجدیدپذیر و توسعه بازارها، برطرف کردن موانع مالی، قانونی، مقررات‌گذاری و سازمانی موجود می‌باشد. تنظیم نقشه راه برای توسعه انرژی تجدیدپذیر در یک رویکرد سه مرحله‌ای، استفاده از محرک‌های سیاستی تشویقی، بهبود رقابت و مقررات‌زدایی فضای بازار به‌همراه افزایش قابل توجه در مقیاس فعالیت‌ها در توسعه انرژی تجدیدپذیر متناسب با توسعه پایدار اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی مؤثر خواهد بود.